Dizi Yorumu: Angel Eyes (2014)

Yapımı: 2014 - Güney Kore

Tür: Dram, Komedi, Romantik

Yönetmen: Moon-seok Choi,  Park Shin-woo

Oyuncular: Koo Hye Sun, Kang Ha Neul, Nam Ji Hyun, Kim Min Chan, Seung-Ri

Senaryo: Yoon Ji Yeon

Yapımcı: Sbs

Uzun zamandır Kore dizi izleyemiyordum. Aslında çok severim ama neden bilmiyorum başladıklarımın bir türlü sonunu getiremedim. Geçen hafta Harry Potter serisini baştan sona izlemiştim ve takip ettiğim diziler (Supernaturlar ve Arrow) haftada bir bölüm geldiği için dizi arayışına çıktım. Tevafuk eseri bu diziyle karşılaştım ve hadi izleyeyim dedim. İyi ki demişim. Şimdi dizimizin konusuna gelecek olursak;

Yoon Soo Wan bir kaza sonucu gözlerini kaybetmiş görme engelli, bir gözlem evinde çalışan bir kızdır ve Park Dong Joo babasını iş kazasında kaybetmiş, annesinin yaptığı lapaları dağıtıp, part-time işlerde çalışan bir gençtir. ilk birkaç bölümde bu ikilinin gençlik yıllarında tanışmalarını ve aşık olmalarını görüyoruz. Dong Joo, Soo Wan'ın görme engelli olduğunu bilmeden ondan hoşlanması ve öğrendikten sonrada onu hayatının hatta ailesinin bir parçası haline getirdiği kısımlar çok keyifli ve güzeldi. Daha sonra bu ikilinin yolları kötü bir şekilde ayrılır.

Ve tam 12 yıl sonra tekrar bir araya gelirler. Yoon Soo Wan 119 görevlisi ve Park Dong Joo da başarılı bir doktor olmuştur. Dizinin geri kalanında Soo Wan ve Dong Joo'nun aşkları büyük sınavlardan geçmeye başlar. 

Dizinin ilk bölümlerini çok sevdim. Özellikle gençlik yıllarını. Ayrılma sahnelerinde bayağı ağlamıştım. Çok etkileyici sahneleri vardı. Keşke aynı oyuncularla devam etselerdi. Kang Ha Neul'un oyunculuğuna bayıldım. Gerçekten çok iyiydi. ve onun ardından aynı karakteri başkabir oyuncuda görmek olmadı alışamadım bir türlü. 

Lee Sang Yoon da iyi hoş ama Kang Ha Neul başka yaa bilmiyorum :D 

Geri kalan kısımlarda da  olan olaylar çok uzatılmıştı ve gereksiz tekrarlar vardr, biraz sıkıldım açıkçası. 

Dizide oldukça sevdiğim sahneler vardı bunlardan birisi tabi ki gençlik sahneleriydi. 

Bir diğeri de ya olmasaydı (yani ayrılmış olmasalardı) sahneleriydi. 

Ve tabi ki olmazsa olmaz OST'lar. 

Umarım keyifle okumuşsunuzdur. 

Sevgiyle Kalın…