Kitap Yorumu: Deli Divane - Nehir Erdem

Deli Divane – Nehir Erdem

Sayfa Sayısı: 416

Baskı Yılı: 2015

Yayınevi: Müptela Yayınları

Arka Kapak

"Susmadığın her an, seni öperek susturacağımı söylemiştim Yeliz! Ve bunu yapmaktan asla çekinmeyeceğimi biliyorsun, aksine bu bir zevk olacak..."

Bir yanda Karadeniz gibi bir adam:

Hırçın, öfkeli, mert…

Diğer tarafta başına buyruk bir deli kız:

İnatçı, sevimli, çenebaz…

"Benim ilk aşkım sensin Memet... Kalbim ilk defa sana attı ve Allah şahidimdir en son yine sana atacak..."

Ve doludizgin giden bir aşk:

Karadeniz kadar hırçın, yaylalar kadar özgür, İstanbul kadar tutkulu…

Alıntılar

“Tutan mı var?”

“Var…”

“Kim?”

“Gözlerin…”

. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

“Yeliz?”

“Neeeee?”

“Nefes aşkım nefes.”

. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

“Çünkü bir Trabzon erkeği, yediği balıktan, tuttuğu takımdan ve sevdiği kadından ölse de vazgeçmez.”

. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

“Sana hiç laf yetiştiremeyeceğim sevgilim. Defolma özgürlüğünü kullan, yeter…”

   Merhaba arkadaşlar, nasılsınız? Yine uzun zaman oldu değil mi? Ben bu üşengeçliğimle ne yapacağım bilmiyorum valla. Çaresini bilen varsa bir deyiversin.

   Bugün size muhteşem bir kitabın yorumuyla geldim. :) Sıcak yaz günlerinde keyifle okunacak, yaylanın esintisini getirecek bir kitap. Bu kitaba aşık oldum resmen. İçinde geçen türkülerle, bol kahkahalı bir kitaptı. Okuduktan sonra hemen annemin eline tutuşturdum okumalısın diye ki zaten ben okurken meraktan çatlayarak her kahkahamda odaya dalıp “Ne gülüyorsun kız?” diye çemkiriyordu. Daha sonrasında kuzenlerimin eline tutuşturdum okuyun diye. Okudukları zaman nasıldı diye sorduğumda hemen bir sırıtış kaplıyordu yüzlerini.

   Kitabı CNR kitap fuarından tesadüfen görüp stanttaki bayanın tavsiyesiyle almıştım. Şansa bakın ki o gün Nehir Erdem’in imza günü de vardı. Tabii bende imzamı alıp fotoğrafımı çektirdim.

   Neyse efendim gelelim kitabımıza… Aslında konusundan pek bahsetmeyeceğim çünkü başlarsam duramam şimdi biliyorum kendimi. Bu kitabın konusu ne zaman geçse çenem düşüyor çünkü.

   Kitabın harika bir akıcılığı vardı. Hiçbir şekilde sıkmadan ve beni bırakma dercesine okutturdu kendini.

   İçinde geçen türküler, Karadeniz kültürünü yansıtan her bir şey harika anlatılmıştı.

   Yeliz ve Memed…. Allah’ım bunlar nasıl karakterlerdi böyle. Ömür boyu unutmam mümkün olmaz hele ki Memed… Tam bir Karadeniz erkeği. Okurken kalpler fışkırıyordu gözlerimden. :D

   Hele o Rabia Sultan yok mu… Kitaptaki favori karakterim. Öyle dobra ki aklına gelen dilinden dökülüyor resmen. Ki o olmasaydı bu kitap kesinlikle bu kadar mükemmel olamazdı.

   Tek kelimeyle BAYILDIM!

   Bu kadar methettiğime göre alın okuyun valla, okumayanı dövüyorlarmış benden söylemesi. :D

Şimdilik benden bu kadar. Tekrar görüşmek üzere…

Puanım

Sevgiyle Kalın…