Kayıtlar

Ağustos, 2015 tarihine ait yayınlar gösteriliyor

Temmuz Ayında Okuduklarım

Resim
Temmuz Ayında Okuduklarım     Merhaba arkadaşlar, nasılsınız? Ben birkaç gündür daha iyiyim. Bu aralar blogda yazı yazmayı daha bir ister oldum. Birkaç gündür bloglarda gezip, youtube da videolar izliyorum. Aynı zamanda Zehir Ustasını okuyorum ki müthiş ilerliyor. Birde daha önceden birkaç kez başlayıp tekrar bozduğum 1000’lik puzzle’a başladım. Öyle işte… Siz neler yapıyorsunuz? Yazın, konuşalım lütfen. :)    Bundan sonra her ay düzenli bir şekilde okuduklarımı sizlerle paylaşacağım. Bu ay sadece 4 kitap okuyabilmişim. Bakalım bakalım… # Görünmez Kadınlar Ülkesinde – Qanta Ahmed |  5 Puan |  Yorumu gelecek. # Hilekar – R. Gaye Önel |  4 Puan | Yorumu gelecek. # Kurtlara Söyle Eve Döndüm - Carol Rifka Brunt   |  5 Puan | Yorum # Küçük Prens – Antoine de Saint-Exupéry |  5 Puan   | Yorum gelmeyecek.    Benim bu ay okuduklarım bunlardı. Elimde bir sürü yorum girilecek kitap var en kısa zamanda bir kitap yorumuyla geri döneceğim. Sevgiyle Kalın…

Kitap Yorumu: Kurtlara Söyle Eve Döndüm - Carol Rifka Brunt

Resim
Kurtlara Söyle Eve Döndüm – Carol Rifka Brunt Orijinal Adı: Tell The Wolves I’m Home Çevirmen: Bahar Çelik Sayfa Sayısı: 513 Baskı Yılı: 2013 Yayınevi: Martı Yayınları Arka Kapak    Aşk insanı büyütür; önce hissettirdiği tarifsiz mutluluk sonra kaybetmenin verdiği derin acıyla...    Günün birinde kimselere bahsedemeyeceğiniz türde bir sevgiye kapılırsanız?    En derine gömmeniz gereken ve ne kadar uğraşsanız da bir türlü peşinizi bırakmayan. Yok olup gideceğine zamanla daha da büyüyerek varlığınızı kaplayan ve sonunda ta kendiniz olup size dönüşen bir sevgiye?    Her bitişin yeni başlangıçlara açılan bir kapı olduğunu hatırlatan Kurtlara Söyle Eve Döndüm, önyargıların yalnızca gerçek sevgiye boyun eğdiğinin de güzel bir kanıtı... Alıntılar    Her şeyi en ince ayrıntısına kadar inceleyerek gördüğüm her şeylerin içinde bir düzen bulmaya çalışıyordum. Yeterince dikkatli bakarsam belki de dünyanın parçaları bir araya gelip anlayabileceğim b

Kısa bir masal gibiymiş insan hayatı: Bir Varmış, Bir Yokmuş.

Resim
24.07.2015 Kara haberin geldiği gün. Aylin Yengemi bir trafik kazasında kaybettiğimiz gün. O akşamı annem bakmak istememişti arayan yabancı numaraya. İkinci kez çalınca bana açtırmıştı. “Ebrar kızım Aylin yengen kaza yapmışlar, ölmüş” diyen sesi duyunca başımdan aşağı kaynar sular dökülmüştü. İnanmadım hemen, inanamadım. Aylin yengemdi o benim, ölemezdi sanki, ölmemeliydi. Öylesine gencecik, öylesine iyi bir insandı ki hiç kimse inanmak istemedi öldüğüne. Bugün yedisi okundu. Sağ olsunlar eş dost akraba hiçbiri yalnız bırakmadı bizleri. Kitap okumayı çok severdi benim gibi. Yarışırdık bazen kitap okurken. Sürekli kitap verirdik birbirimize. Kitaplarımı verdiğim sayılı kişilerdendi. Ne zaman onlarda kalsam hemen açardık bir korku filmi. Normalde korku filmi izlemesem de yengemle izlerdim. Alacağımız, aldığımız, okuduğumuz kitaplardan, filmlerden, dizilerden saatlerce konuşabilirdik. Sanki daha yapılmamış sohbetlerimiz, izlenmemiş filmlerimiz varmış gibi hissediy